بعضی از بیکاران عادت به کار سخت ندارند
تاریخ انتشار: ۲۴ تیر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۴۰۳۹۸۴۹
رویداد۲۴-کاریابی‌های تهران می‌گویند کفه کارجویانشان به سمت درس‌خوانده‌ها می‌چربد و بالاتر از ٥٠ درصد متقاضیان کار، دانشگاه‌رفته‌ها هستند اما مشکل اینجاست که لیسانسه‌ها بیشتر به دنبال کارهای اداری و مدیریتی هستند.طبیعی است در کشوری که تنها تعداد مدیران دولتی‌اش بیشتر از تمام کارمندان ژاپن است، برآورده کردن تقاضای درس‌خوانده‌ها بسیار دشوار است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
روزنامه شهروند در گزارشی با این مقدمه نوشت: "«بیشترشان می‌خواهند کارمند شوند و حقوق بالاتر از یک‌میلیون و ٧٠٠هزار تومان درخواست می‌دهند. مهارت خاصی بلد نیستند و ته‌تهش به معدل بالای نمراتشان تأکید دارند یا مثلا می‌گویند در دانشگاه دولتی درس خوانده‌اند.»
کاریابی‌های تهران می‌گویند کفه کارجویانشان به سمت درس‌خوانده‌ها می‌چربد و بالاتر از ٥٠درصد متقاضیان کار، دانشگاه‌رفته‌ها هستند اما مشکل اینجاست که لیسانسه‌ها بیشتر به دنبال کارهای اداری و مدیریتی هستند و طبیعی است در کشوری که تنها تعداد مدیران دولتی‌اش بیشتر از تمام کارمندان ژاپن است، برآورده کردن تقاضای درس‌خوانده‌ها بسیار دشوار است.
کاریابی‌های تهران توضیح می‌دهند که دیپلمه‌ها بیشترین تقاضا را برای کارهای فنی دارند و زیر دیپلمه‌ها هم دنبال کارهای خدماتی مثل نگهبانی، پیک موتوری، ظرفشویی و... هستند.»
مدیر یکی از موسسات کاریابی که خود را قاسمی‌زاده معرفی می‌کند، می‌گوید: درس‌خوانده‌ها کار تولیدی را در شأن خود نمی‌دانند و اگر نگویم همه‌شان، بیشترشان برای کارهای مدیریتی و کارمندی فرم پر می‌کنند. جالب است بدانید حتی تحصیلکرده رشته‌های فنی هم حاضر نیستند وارد کارخانه‌ها شوند و نهایتش راضی می‌شوند که در دفتر فروش کارخانه‌ها و در وسط شهر مستقر شوند!
او ادامه می‌دهد: موارد زیادی بوده است که فایل درخواستی کارخانه‌ها را باز کرده‌ایم اما تا متوجه می‌شوند کارخانه چند کیلومتر خارج از تهران است، از بررسی تقاضای کار انصراف می‌دهند.
البته کارجویان اعتقاد دیگری دارند. آنها به ارزش پایین پول کشور، تورم بالا و شرایط بنگاه‌های کاری اشاره می‌کنند و می‌گویند؛ وقتی تولید در ایران با هزار مشکل مواجه است و کارخانه‌ها مدام تعدیل نیرو انجام می‌دهند، نه‌تنها امنیت کاری‌شان در خطر است بلکه مجبورند با شرایط مالی بنگاه‌های تولیدی خودشان را تطبیق دهند و کار بیشتری انجام دهند و دستمزد کمتری بگیرند.
امید شنعه مدیرعامل بنیاد توسعه کارآفرینی و تعاون تهران می‌گوید: مردم کشورهای نفتی راحت‌طلب و مصرفی بار آمده‌اند و حتی سرمایه‌های کارآفرینی که به‌عنوان وام و تسهیلات در اختیارشان قرار می‌گیرد، برای اشتغال استفاده نمی‌کنند و با هزارویک ترفند صرف خرید کالاهای مصرفی می‌کنند.
دنبال پشت میزنشینی هستند
حمید دهقانان، مدیر یکی از موسسه‌های کاریابی در تهران می‌گوید: بیشتر دانشگاهی‌ها جویای کار دنبال مشاغل عام و نه تخصصی هستند. در واقع آنها برای مشاغل کارمندی و مدیریتی فرم پر می‌کنند.
وی تأکید می‌کند: بسیاری از جویندگان کار بدون اینکه بدانند در بازار کار چه خبر است، اغلب دستمزدهای بالایی را مطالبه می‌کنند. ضمن اینکه انتظار بسیاری از آنها این است که مانند کارمندان دولتی پشت میز بنشینند و سیستمی هم به آنها داده شود و کار سنگینی هم انجام ندهند اما زمانی که جذب شرکت‌های خصوصی می‌شوند، می‌بینند که کارفرما از آنها انتظار بهره‌وری بالا و مسئولیت‌پذیری را دارد.
شرط و شروط کارجویان زیاد است
مدیر کاریابی دیگری به نام صفرپور می‌گوید: آقایان بیشتر از خانم‌ها دنبال کار فنی هستند و خانم‌های تحصیلکرده اغلب به کارهای کارمندی تأکید دارند.
به گفته صفرپور، متأهل‌ها دستمزدهای بالاتری نسبت به مجردها تعیین می‌کنند و البته تأکید می‌کنند سرکارهایی که شیفت شب داشته باشند یا تعطیلاتشان مطابق با تعطیلات رسمی نباشد، نمی‌روند.
زارع مسئول یک دفتر کاریابی در غرب تهران هم می‌گوید: خانم‌ها برای محدوده کاری‌شان بعد مسافت را تعیین می‌کنند. ساعت کار برایشان مهم است. کارهای یدی را انجام نمی‌دهند و تمام این موارد دایره انتخاب‌های آنها را محدود و محدودتر می‌کند.
چالش متخصص رایانه و بازار خوب حسابدارها
«مهارت کارجویان در سطح انتظار کارفرمایان نیست. مثلا افرادی می‌آیند و مدعی هستند که به زبان انگلیسی مسلطند اما در عمل نمی‌توانند با یک مشتری خارجی شرکت‌ها به راحتی مکالمه کنند یا حتی در رشته‌های تحصیلی خودشان صاحب مهارت کافی نیستند. به‌عنوان مثال، کارفرمایی به دنبال کارشناس آزمایشگاه است اما حدود ٦ماه است که نتوانسته کارشناسی با مهارت‌های مورد نظرش پیدا کند.» این موارد را حسین رمضانی مدیر یکی از دفاتر کاریابی در شرق تهران می‌گوید.
صفرپور هم می‌گوید: مشاغل مرتبط با حوزه فناوری اطلاعات سخت‌ترین مشاغلی است که برای آنها به ندرت متخصص پیدا می‌شود. او تأکید می‌کند: اغلب درخواست‌های مرتبط با برنامه‌نویسی و پشتیبانی وب و شبکه بی‌جواب می‌ماند و دانش‌آموخته‌های زیادی، تخصص کافی برای حضور در واحدهای فناوری اطلاعات شرکت‌ها و کارخانه‌ها را ندارند.
و البته حسابداری هم جزو مشاغلی است که بیشترین متقاضی را دارد و به گفته مدیران، کاریابی‌های تهران حتی ظرف دوساعت برای متقاضی کار پیدا می‌شود.
به گفته مدیران، کاریابی‌های تهران تحصیلکرده‌های زیادی هستند که به محض قبول نخستین پیشنهاد کاری دوباره بیکار می‌شوند و برای درخواست کار مراجعه می‌کنند. اغلب آنها شرایط کار را سخت‌تر از حد تصورشان می‌دانند.
مشکل فرهنگی بیکاران
حالا بنا به اعلام مراجع رسمی نرخ بیکاری دانش‌آموختگان دانشگاهی ایران به ٢٥درصد رسیده است، درحالی که نرخ بیکاری عمومی بین ١١ تا ١٣درصد برآورد شده است. حمید دهقانان، مدیر یک کاریابی عمده مشکل بیکاری دانش‌آموختگان دانشگاهی را فرهنگی می‌داند و می‌گوید: در فرهنگ ما ایرانی‌ها دکتر و مهندس‌شدن، مدیر و رئیس‌شدن از کودکی به‌عنوان ارزش شغلی به بچه‌ها آموخته می‌شود و بخش عمده‌ای از سیل تقاضای ورود به دانشگاه هم ناشی از همین نگاه است. جالب است که رشته‌های فنی و حرفه‌ای با همین نگاه از ابتدا مورد استقبال قرار نگرفت و خانواده‌های زیادی خواهان تحصیل بچه‌هایشان در رشته‌هایی بودند که از آنها دکتر و مهندس تولید می‌شود.
دهقانان تأکید می‌کند: علاوه بر این، بیشتر فارغ‌التحصیلان دانشگاه‌ها پیش از انتخاب رشته، شناختی از بازار کار ندارند و صرفا برای اینکه مدرکی بگیرند، وارد دانشگاه می‌شوند اما پس از فارغ‌التحصیلی متوجه می‌شوند که بازار کاری برای رشته‌ای که آنها درس خوانده‌اند، وجود ندارد یا مهارت‌های دانشگاهی با مهارت‌هایی که بازار کار به آنها نیاز دارد، تطابقی ندارد.
هزینه‌های آموزش به انحراف رفته است
عباس وطن‌پرور، رئیس انجمن کارفرمایان ایران مشکل را از نظام آموزشی می‌داند و می‌گوید: نظام آموزشی کشور نه‌تنها کارآمد نبوده و در راستای خواسته‌های بازار کار تنظیم نشده است بلکه هزینه سنگینی از اقتصاد ملی و جیب خانواده‌ها پرداختیم که جوانان در رشته‌هایی تحصیل کنند که به هیچ عنوان بازار کار به آنها چه از لحاظ کمیت و چه کیفیت نیازی ندارد.
او تأکید می‌کند: در واقع آموزش محل درآمدزایی برای عده‌ای خاص شده است و در جهت بازار کار و خواسته‌های واقعی اقتصاد ایران پیش نمی‌رود. از سوی دیگر، برای جوانان توقع ایجاد کرده است. به‌عنوان مثال، فردی که با صرف هزینه و وقت لیسانس می‌گیرد، این را حق خود می‌داند که در جایی بنشیند و مدیریت کند اما بازار کار او را پس می‌زند، زیرا از تجربه و کارآیی لازم برخوردار نیست.
او تأکید می‌کند که اغلب جوانان به هیچ عنوان از روی شناخت و نیاز بازار کار، رشته تحصیلی خود را انتخاب نمی‌کنند و بعد که کنکور می‌دهند و رتبه آنها می‌آید، تازه به این فکر می‌افتند که چه رشته‌ای را انتخاب کنند.
به گفته رئیس انجمن کارفرمایان ایران، نتیجه این شده که امروز با موج بیکاران برخورد می‌کنیم که نه بار تجربی و نه بار علمی لازم را دارند و توقعات بالایی هم دارند.
همه به دنبال آب باریکه هستند
اما امید شنعه، مدیرعامل بنیاد توسعه کارآفرینی و تعاون استان تهران تأکید می‌کند که در کشورمان آموزش‌ها براساس نیاز بازار کار نیست و در شرایطی که افراد آموزش‌های تئوری را در دانشگاه‌ها دریافت می‌کنند، نیاز بازار کار چیز دیگری است. او در رابطه با بالابودن سطح توقع متقاضیان کار می‌گوید: برخی افراد پس از مدت کوتاهی کارکردن، کار را رها می‌کنند، چون با توقعات آنها همخوانی ندارد و کارفرما را دچار مشکل می‌کنند. به همین دلیل کارفرماها مجبورند در ابتدا که یک نیرو را جذب می‌کنند، خدمات چندانی به او ندهند و حتی بیمه هم نکنند و بعد از گذشت مدتی خدمات لازم را به او ارایه بدهند. به گفته شنعه مشکل دیگر، فرهنگی است؛ به این معنا که همه به دنبال کار دولتی و آب باریکه و پشت میزنشینی هستند. از همین‌رو باید از پایه و اساس و در سطح مدارس کار فرهنگی انجام شود تا زمانی که فرد به مقطع دانشگاه و ورود به بازار کار می‌رسد، درگیر این موضوعات نباشد. مدیرعامل بنیاد توسعه کارآفرینی و تعاون استان تهران معتقد است دلیل فاصله زیادی که بین خواسته‌های متقاضیان کار و شرایط واقعی بازار کار وجود دارد، به مشکل فرهنگی مربوط می‌شود؛ به این معنا که جوانان آموزش ندیده‌اند و خانواده‌ها به کارمندی و آب باریکه از گذشته روی آورده‌اند و به آن یقین دارند."
منبع: رویداد24
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.rouydad24.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «رویداد24» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۴۰۳۹۸۴۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
جاماندگی بورس از بازارها
این روز‌ها رکود و رخوت در صحنه معاملات بورس تهران به عادت و سنت همیشگی تبدیل شده است و تابلوی معاملات و نقشه بازار، سهامداران را هرروز میهمان رنگ سرخ می‌کند و نشانی از تمایلات به سمت ارتفاعات بالاتر در بازار مشاهده نمی‌شود.
به گزارش دنیای اقتصاد، تداوم روند نزولی در تالار شیشه‌ای سبب شده است جریان پول در بازار نیز با حالتی مأیوس و ناامید نظاره گر دادوستد‌های روز‌های اخیر بورس تهران باشد. سرمایه‌گذاران حقیقی همچنان به خارج کردن پول از بازار ادامه می‌دهند و ارزش معاملات خرد بازار سهام نیز رکودی بودن اوضاع بورس را مخابره می‌کند.
بازار از دریچه آماردر جریان معاملات روز گذشته، شاخص کل برای سومین روز متوالی در مدار نزولی قرار گرفت و در سطح ۲ میلیون و ۲۶۸ هزار واحدی، کار خود را به اتمام رساند. شاخص کل که بعد از زدوده‌شدن سایه ریسک سیستماتیک، تا سطح ۲ میلیون و ۳۱۶ هزار واحدی نیز پیشروی کرده بود، در روز گذشته نیز ۰.۵۴ از ارتفاع خود را از دست داد تا از سقف تاریخی خود در کانال ۲ میلیون و ۵۰۰هزار واحدی، دورتر شود.
نماگر هموزن نیز که نشانی از اثرگذاری یکسان کلیه نماد‌های معاملاتی است و چهره بازار را به نحو مطلوب‌تری نشان می‌دهد، با افت ۰.۸ درصدی همراه شد. این شاخص نیز برای سومین روز متوالی در مسیر نزولی قرار گرفت. در فرابورس نیز شاخص کل این بازار با افت ۰.۷۵ درصدی همراه شد. در جریان دادوستد‌های روز سه‌شنبه بورس تهران، ۲۴۸ میلیارد تومان پول حقیقی از گردونه معاملات سهام خارج شد. ارزش معاملات خرد بازار نیز که شامل سهام و حق تقدم می‌شود، در روز گذشته رقم ۳ هزار و ۱۱۱ میلیارد تومان را ثبت کرد.
تطابق بازارها با دلاربازارهای داخلی کشور (بازار سهام، سکه و طلا، خودرو و مسکن) در بازه زمانی بلندمدت همواره با توجه به وضعیت تورم عمومی کشور و قیمت دلار، خود را با تغییرات این متغیر‌ها همراه کرده اند. همسو با افزایش قیمت دلار و ثبت تورم‌های بالا در اقتصاد کشور، بازارها نیز شاهد تاخت وتاز قیمتی و رشد‌های افسارگسیخته بوده‌اند.
حتی گاهی برخی از بازارها موفق به سبقت‌گرفتن از تورم و دلار می‌شوند که این موضوع علاوه بر حفظ قدرت خرید سرمایه گذاران آن بازارها، بازدهی مثبت حقیقی را برای فعالان آنها به ارمغان می‌آورد. حال در این میان، گاهی بنا به دلایل مختلفی مانند تصمیمات تاثیرگذار سیاستگذار، محدودیت‌های ایجادشده از سوی نهاد قانون‌گذار و چشم انداز منفی که نسبت به آینده بازار موردنظر وجود دارد شاهد جاماندگی قیمتی در بازارها بوده ایم، اما نکته حائز اهمیت این است که اگرچه در کوتاه مدت، بازارها در اثر عوامل منفی مختلف تاثیرگذار، قادر به حرکت موازی و همسان با سایر بازارها و تورم نیستند، اما در بلندمدت بازارها خود را از قید و بند این جاماندگی و عقب نشینی قیمتی رها می‌کنند و نماگر‌ها و قیمت‌های بازارها خود را با تغییرات تورم و دلار همگام می‌کنند.
براساس آمار موجود، بازار سهام همچنان نسبت به رشد قیمت اسکناس آمریکایی واکنش درخوری نشان نداده است و می‌توان گفت که این بازار دیر یا زود در راستای جبران جاماندگی خود نسبت به دلار حرکت خواهد کرد. نکته قابل ذکر این است که در شرایط کنونی، تمایلات فروش در بازار بیش از میل به خرید است که این موضوع موجب عقب نشینی نماگر‌های تالار شیشه‌ای و قیمت‌ها در روز گذشته شد. فعالان بازار سهام فعلا امیدی به افزایش قیمت‌ها در این بازار ندارند و نقدکردن سهام را به کاهش ارزش سبد سهام خود ترجیح می‌دهند.
ریسک‌های بازارتصمیمات خلق الساعه‌ای که هر از گاهی از سوی نهاد‌ها و مسوولان مختلف بازار سرمایه را مورد هدف قرار می‌دهند از جمله ریسک‌های داخلی موجود در اطراف بورس تهران است که هر یک به نوبه خود و از جنبه‌ای خاص مانع از رشد بیشتر قیمت‌ها در بازار سهام می‌شوند. اختلاف بیش از ۵۰ درصد میان دلار نیمایی و دلار بازار آزاد و نرخ بهره بالا نیز از جمله عوامل مهم دیگری است که بازار را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد.
به نظر می‌رسد تا زمانی که بخش اعظم این موانع و مشکلات حل‌و فصل نشوند، روند صعودی قدرتمندی در بازار شکل نخواهد گرفت که جاماندگی قیمت‌ها را جبران کند. همچنین نبود اعتماد در بازار نیز از دیگر عواملی است که مانع از ورود جریان پول به بازار می‌شود.
همان‌طور که در گزارش روز گذشته «دنیای اقتصاد» نیز اشاره شد: متاسفانه در سال‌های اخیر اعتماد، به حلقه مفقوده بورس تهران تبدیل شده است و همین موضوع باعث‌شده تا بازار سهام بعد از گذشت بیش از ۳سال که از ریزش قیمت‌ها در تالار شیشه‌ای می‌گذرد، همچنان به روند آتی این بازار و مکانیزم‌های آن اعتماد کمی داشته باشد؛ به‌گونه‌ای که هر روند صعودی که در بازار سهام شروع می‌شود، سهامداران در انتظار فرارسیدن فرجام زودهنگام آن و سقوط آزاد قیمت‌ها هستند و در مقطع کنونی کمتر کسی پیدا می‌شود که افق سرمایه‌گذاری خود را بلندمدت قرار دهد. بی اعتمادی به‌گونه‌ای باعث تزریق بدبینی مفرط به جریان معاملات سهام می‌شود و در اذهان سهامداران رخنه و رسوخ می‌کند که کمتر کسی در تالار شیشه‌ای پیدا می‌شود در شرایط کنونی افق سرمایه‌گذاری خود را در این بازار به‌صورت بلندمدت قرار دهد.
مدیررسانهای پرسپولیس: سپاهان به جای شکایت بیجا، عذرخواهی کند